دیگه رمقی برام نمونده...

پاهام دیگه جون ندارن واسه پیاده رفتن...

نمی دونم می خوام به کجا برسم...

فقط میدونم" اینجا "جای موندن نیست!!

این بیت و عجیب دوست دارم...

آبی که برآسود زمینش بخورد زود

دریا شود آن رود که پیوسته روان است