چند روزیه که هشتگ #زنان_بی_هویت توی فضای مجازی میچرخه...و منظورشان زنانی ست که شاغل نیستند و بزرگترین دستاورد زندگیشان همسر و فرزند است...

من همینجا با افتخار اعلام میکنم که من یک زن بی هویتم....چون بزرگترین دستاورد زندگیم مادر شدنم است...

اگر عطای شاغل بودن و دست در جیب خود داشتن و وجهه اجتماعی داشتن را به لقایش بخشیدن و ماندن در خانه برای همسری کردن و مادری کردن اسمش بی هویتی است....پس من یک بی هویت تمام عیارم...

در بیشتر کشورهای توسعه یافته زنی که به زبان خودشان(being a full-time mommy) را انتخاب کرده بسیار قابل احترام هست وبعضا حتی از زنان شاغل هم مهمتر انگاشته میشود و مورد تشویق مردم قرار می گیرد.چون دارد یکی از مهم ترین کارهای مورد نیاز کشور را انجام میدهد...تربیت انسان های سالم و فرهیخته...آدم هایی بدون کمبودهای عاطفی و پرورش یافته...آدم هایی یک جامعه سالم به آنها احتیاج دارد...

من برای مادران شاغل احترام قائلم..چون مطمئنم که دلیل خوبی برای کار کردنشان داشته اند...اما آن هایی که صرفا برای مقاصد مالی و قدرتی و یا حتی برای تنوع کار میکنند را درک نمیکنم...آنهایی که زمان بسیار زیادی از روز، طفلشان را از وجود مادر محروم میکنند نمی فهمم...

حرف برای گفتن زیاد است...

اما فعلا وقت نوشتن ندارم...

کودکم به من احتیاج دارد...