«طرب» حالت سبُک عقلی است که در اثر شنیدن موسیقی انسان را از حد اعتدال خارج می کند. این امر تنها به حالت شادی مختص نبوده و آهنگهای حزن آور را نیز شامل می شود.
«طرب» حالت سبُک عقلی است که در اثر شنیدن موسیقی انسان را از حد اعتدال خارج می کند. این امر تنها به حالت شادی مختص نبوده و آهنگهای حزن آور را نیز شامل می شود.
استعداد های زنانه ات را...
قبول...میخواستی به همه نشان دهی ظرافتت را...زیباییت را...
می خواستی به همه نشان دهی زن ایرانی هیچ کم از زنان اروپایی و آمریکایی ندارد؟
اشتباهت همین جا بود...
مگر آنها چه داشتند؟؟؟
آنها چه بودند و هستند غیر از یک عروسک برای بازی مردان!!!
کسی که به شخصیت...احساسات...عواطف...و روح لطیف یک عروسک اهمیت نمیدهد...
تنها مهم است که زیبا باشد...همین و بس!
این برای تو کافی بود؟؟؟؟
اینقدر دوست داشتم اونموقع که به طور رسمی اعلام کشف حجاب شد هیچ زن ایرانی اطاعت امر نمیکرد...
آنوقت چه حماسه ای میشد....حیف
اینو هم ببینید...مفیده!!! تصویر گرافیکی کشف حجاب
حیایی که انسان نسبت به ناظر دارد، گاهی «حیاء من الخلق» است، گاهی «حیاء من النفس» بوده وگاهی «حیاء من الملائکه» میباشد؛ یعنی فرشتگانی که مأمور ضبط اعمال انسان هستند.گاهی «حیاء من اولیاء الله» است. پنجمین نوع آن «حیاء من الله» است، یعنی از خدا خجالت کشیدن وشرم کردن.
از خدا حیاء کن! شرم کن! انجام نده! حتی فکر معصیت هم نکن! چون عمل، برای خداوند دیگر بیرونی و درونی ندارد.
از خدا بیم داشته باش، چون او بر تو توانا است. اینطور نیست که بتوانی از چنگ خدا فرار کنی، خجالت بکش و معصیت نکن. خیال نکن میتوانی از عذابی که وعده کرده است فرار کنی.
گزیده ای از توصیه های استاد بزرگ اخلاق آقا مجتبی تهرانی در باب حیا
اللهم اغفِر لی الذنوب التی تَهتک العِصَم
قدیما محجبه ها به بی حجاب ها چپ چپ نگاه میکردند اما الان بی حجاب ها و بد حجاب ها چنان با خشم و نفرت به چادری ها نگاه میکند که انگار چه کار غیر اخلاقی انجام داده اند...
درد دارد اما تلخ نیست...
چون مادر نگاهت میکند...چون زینبِ صبور نگاهت میکند...صبور باش مثل عمه زینب...
منبع:جنبش حیا
حکایت من است و امثال من ...
گاهی نگاه ها،برخورد ها،رفتار ها ....له میکنند آدم را...
خیلی سخت است که در محیطی باشی که هیچکس هم راهیت نکند...
هیچکس هم فکرت نباشد...
هیچکس تو را نفهمد...
اما من نه سرد میشوم و نه از عقایدم کوتاه می آیم...
فقط گاهی به حال تنهاییم اشک میریزم...همین!!!
آیت الله مجتبی تهرانی:
آنچه را که در شب باید هدفگیری کنیم، سپاسگذاری نعمتهای روز است که معبود به ما عطا کرده است و روز نیز هدفگیری دارد و برای متقین بیهدف نیست؛ هدف روز، ذکر است، یعنی یاد خدا بودن در تمام حالات که باید جزء هدفگیری روزانه ما قرار گیرد.
منبع:خبرگزاری ایکنا خبر 157911
این چنین بزرگانی تا هستند امثال منِ ناآگاه بی خبرند ...
برای آشنایی بیشتر با این استاد اخلاق عظیم الشان به وبلاگ ذاکر عاشورایی مراجعه کنید...
درسى که اربعین به ما مىدهد، این است که باید یاد حقیقت و خاطرهى شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگهداشت.
امام خامنه ای
تلویزیون که نشون میداد چطوری زائرات با پای پیاده ...اما دلی عاشق به سمتت پرواز میکردن تموم خونمون پر از غصه و اشک شده بود...
دلم الان پر میزنه برای کربلایت یا حسین...
السلام علیک یا ابا عبدالله...
السلام علیک یا ابوالفضل العباس...
یکی از استادام همیشه میگفت که به لایه های عمیق تر برو...توی سطح نمون...شاید همه چیز اونی نباشه که هست...
نمی فهمیدم...!!!
اشتباهاتمو تکرار میکردم و به سخره میگرفتم حرفاشون رو....
حالا منظورشونو به وضوح می فهمم ...
حالا که تونستم چند لایه بودن آدما رو با تمام وجودم احساس کنم ...
خدای من...
لایه های عمیق گاهی چقدر غیر قابل باورند!!!
چقدر تلخ اند...
محبوس در این پیله تنهایی خویشم...
بندگی...!
...
...شرک خفی مرا میترساند...
حاضرم همه عمرم را بدهم در عوض فقط یک لمحه...فقط یک لحظه زندگی از خداوند بگیرم...
یک لحظه که طعم خالص "عبد" بودن را به معنای واقعی بچشم....
بهشت را نمیخواهم...
حاضرم دربست تا جهنم بروم اما... یک لحظه با خدا عاشقی کنم...
حسن ختام این غم مهلک وصال توست...
مهدی جان (عج)...
دلخونم از جمعه هایی که بی تو می گذرد...
حالم بد است ...
از لحظه هایی که در آن نقشی نداری دلگیرم...
چرا نفس هایم بوی انتظار برایت را نمی دهد؟؟؟
من منتظر جمعه ها هستم اما... نه برای تو...
بلکه برای کارهای عقب مانده ام...
برای جبران خستگی یک هفته ایم... که آن هم بی یاد تو جاریست...
مهدی جان...
من غرق شده ام...اما نه غرق در هوای انتظار تو!!!
من غرق در دریای گناهان بی شماره ام...
مهدی جان...
آنقدر میشناسمت که بدانم ..
دلسوزیت برای شیعه بی نهایت است...
دل خوش به آنم که دست کم به اسم،
من شیعه ی توام...
یادی زمن بکن...
من شیعه ی توام...
اینو مطمئنم!!!
آقا فرمودند آرمانگرایی با واقع بینی همراه است...
نفرمودند که آرمانهایتان را به پای واقعیت ها ذبح کنید...